W 2016 r. w państwach europejskich pojawiło się kilka szeroko dyskutowanych tematów, które pośrednio lub bezpośrednio dotyczyły zagadnienia suwerenności. Z jednej strony organizacje obywatelskie w wielu krajach UE krytykowały negocjacje TTIP, uznając, że ich skutkiem może być ograniczenie suwerennych praw państw. Z drugiej, obawy o suwerenność skłoniły Brytyjczyków do opowiedzenia się w referendum z czerwca 2016 r. za wyjściem swojego państwa z UE. Przykładem analogicznej dyskusji była kwestia sporu konstytucyjnego w Polsce, w który włączyła się Komisja Europejska. W niniejszym tekście zostało przedstawione i poddane analizie pojęcie suwerenności oraz jego rzeczywista aplikacja w warunkach integracji europejskiej.
W 2016 r. w państwach europejskich pojawiło się kilka szeroko dyskutowanych tematów, które pośrednio lub bezpośrednio dotyczyły zagadnienia suwerenności. Organizacje obywatelskie w wielu krajach UE krytykowały negocjacje TTIP, uznając, że ich skutkiem może być ograniczenie suwerennych praw państw, narodowych parlamentów i wreszcie samych wyborców (Nielsen, 2016; Oręziak, 2015). W ten sposób TTIP stał się synonimem ograniczeń, jakie wynikają z globalizacji ekonomicznej dla suwerenności państw i narodów europejskich. Podobne głosy dało się też słyszeć w kampanii przed referendum z czerwca 2016 roku, w którym większość Brytyjczyków opowiedziała się za wystąpieniem swojego państwa z UE. Jednym z motywów dla tej decyzji był właśnie argument obrony suwerennych praw parlamentu Wielkiej Brytanii przed presją regulacyjną ze strony UE. Przykładem analogicznej dyskusji była kwestia sporu konstytucyjnego w Polsce. Interwencja Komisji Europejskiej (KE) w tej sprawie była odbierana przez polityków reprezentujących rząd, jako nadmierna ingerencja ze strony instytucji, która sama nie mając wystarczającego mandatu demokratycznego wkracza w wewnętrzną rywalizację polityczną między rządem i opozycją. W ten sposób narusza suwerenne prawa demokracji narodowej (Sejm RP, 2016).
Tekst powstał na podstawie wystąpienia na ogólnopolskiej konferencji naukowej pt. „Suwerenność państwa członkowskiego Unii Europejskiej”, Uniwersytet Warszawski, 14.06.2016.
Socjolog, politolog i historyk. Wykładowca Uniwersytetu Warszawskiego. Specjalizuje się w analizie polityk gospodarczych w UE i w państwach członkowskich, a także w zarządzaniu publicznym, geoekonomii, europeizacji i myśli teoretycznej dotyczącej integracji europejskiej. Ostatnio opublikował: „Pokryzysowa Europa” (PISM 2018). Stypendysta Uniwersytetu w Oxfordzie, Europejskiego Instytutu Uniwersyteckiego we Florencji, Uniwersytetu Yale, Uniwersytetu Georgetown, a także instytutu Nauk Społecznych im. Max’a Planck’a w Kolonii.
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may affect your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
Suwerenna władza w Europie
W 2016 r. w państwach europejskich pojawiło się kilka szeroko dyskutowanych tematów, które pośrednio lub bezpośrednio dotyczyły zagadnienia suwerenności. Z jednej strony organizacje obywatelskie w wielu krajach UE krytykowały negocjacje TTIP, uznając, że ich skutkiem może być ograniczenie suwerennych praw państw. Z drugiej, obawy o suwerenność skłoniły Brytyjczyków do opowiedzenia się w referendum z czerwca 2016 r. za wyjściem swojego państwa z UE. Przykładem analogicznej dyskusji była kwestia sporu konstytucyjnego w Polsce, w który włączyła się Komisja Europejska. W niniejszym tekście zostało przedstawione i poddane analizie pojęcie suwerenności oraz jego rzeczywista aplikacja w warunkach integracji europejskiej.
W 2016 r. w państwach europejskich pojawiło się kilka szeroko dyskutowanych tematów, które pośrednio lub bezpośrednio dotyczyły zagadnienia suwerenności. Organizacje obywatelskie w wielu krajach UE krytykowały negocjacje TTIP, uznając, że ich skutkiem może być ograniczenie suwerennych praw państw, narodowych parlamentów i wreszcie samych wyborców (Nielsen, 2016; Oręziak, 2015). W ten sposób TTIP stał się synonimem ograniczeń, jakie wynikają z globalizacji ekonomicznej dla suwerenności państw i narodów europejskich. Podobne głosy dało się też słyszeć w kampanii przed referendum z czerwca 2016 roku, w którym większość Brytyjczyków opowiedziała się za wystąpieniem swojego państwa z UE. Jednym z motywów dla tej decyzji był właśnie argument obrony suwerennych praw parlamentu Wielkiej Brytanii przed presją regulacyjną ze strony UE. Przykładem analogicznej dyskusji była kwestia sporu konstytucyjnego w Polsce. Interwencja Komisji Europejskiej (KE) w tej sprawie była odbierana przez polityków reprezentujących rząd, jako nadmierna ingerencja ze strony instytucji, która sama nie mając wystarczającego mandatu demokratycznego wkracza w wewnętrzną rywalizację polityczną między rządem i opozycją. W ten sposób narusza suwerenne prawa demokracji narodowej (Sejm RP, 2016).
Tekst powstał na podstawie wystąpienia na ogólnopolskiej konferencji naukowej pt. „Suwerenność państwa członkowskiego Unii Europejskiej”, Uniwersytet Warszawski, 14.06.2016.
Autor
prof. Tomasz G. Grosse
Socjolog, politolog i historyk. Wykładowca Uniwersytetu Warszawskiego. Specjalizuje się w analizie polityk gospodarczych w UE i w państwach członkowskich, a także w zarządzaniu publicznym, geoekonomii, europeizacji i myśli teoretycznej dotyczącej integracji europejskiej. Ostatnio opublikował: „Pokryzysowa Europa” (PISM 2018). Stypendysta Uniwersytetu w Oxfordzie, Europejskiego Instytutu Uniwersyteckiego we Florencji, Uniwersytetu Yale, Uniwersytetu Georgetown, a także instytutu Nauk Społecznych im. Max’a Planck’a w Kolonii.