Przyjęta uchwałą Rady Ministrów z dnia 9 kwietnia 2013 roku Strategia rozwoju systemu Bezpieczeństwa Narodowego Rzeczpospolitej Polskiej 2022 (SRSBN RP) jest jednym z dziewięciu dokumentów zawierających zintegrowane strategie rozwoju kraju. „Bazą koncepcyjną” dla SRSBN pozostaje podpisana w 2007 roku przez Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego Strategia Bezpieczeństwa Narodowego Rzeczpospolitej Polskiej.

Jak stwierdzono na wstępie do SRSBN, zarówno Strategia Bezpieczeństwa Narodowego jak i Strategia rozwoju systemu Bezpieczeństwa Narodowego, są „merytorycznie spójne”, różnią się zaś „poziomem konkretyzacji i podejściem metodologicznym”.

Zarazem SRSBN jest próbą powiązania budowy zintegrowanego systemu bezpieczeństwa narodowego z planowaniem rozwoju społeczno-gospodarczego. Powiązanie polityki bezpieczeństwa państwa z polityką społeczno-gospodarczą ma być według autorów SRSBN, konsekwencją przyjęcia rządowego Planu uporządkowania strategii rozwoju i powstałych następnie długo- i średniookresowej strategii rozwoju. Stąd podkreślana przez autorów dokumentu komplementarność SRSBN z pozostałymi strategiami rozwoju. Podobnie jak w innych dokumentach strategicznych tak i w SRSBN przyjęto, iż proponowane kierunki i sposoby ich wykonania powinny zostać oparte na dwóch głównych zasadach: efektywności i spójności.

Dokument dokonuje diagnozy systemu bezpieczeństwa narodowego (rozdział I) analizując jego „uwarunkowania zewnętrzne i wewnętrzne”. W oparciu o diagnozę przedstawiono (rozdział II) wyzwania i wizję rozwoju systemu narodowego RP. Za cel główny uznano „wzmocnienie efektywności i spójności systemu bezpieczeństwa narodowego, który powinien być zdolny do identyfikacji i eliminacji źródeł, przejawów oraz skutków zagrożeń bezpieczeństwa narodowego.” Efektywność – ma oznaczać podnoszenie sprawności zasadniczych elementów systemu, natomiast spójność – zwiększanie integracji między politykami publicznymi a polityką bezpieczeństwa.