W powszechnej opinii rząd zajmuje się dwoma zadaniami: rządzi – czyli podejmuje decyzje dotyczące państwa i obywateli, oraz administruje – czyli wdraża te decyzje oraz wykonuje prawo przyjęte przez parlament. Podejmowanie decyzji dotykających wszystkich, czyli rządzenie, powinno w demokratycznym państwie wynikać z woli wyborców. Obywatele wybierając parlament, wybierają program ogłoszony przez partie. Zwycięskie ugrupowania tworzą rząd, który realizuje to, czego oczekują wyborcy.

Tak uproszczony opis demokracji parlamentarnej pomija dwa kluczowe problemów, przed którymi stoją współczesne europejskie rządy. Pierwszym ważnym problemem jest nieefektywność procesu podejmowania decyzji przez polityków. Drugim zaś, wzrastające oddziaływanie instytucji europejskich na funkcjonowanie administracji krajów członkowskich.

Dyskusja o efektywności i nieefektywności rządów ma swój punkt odniesienia w idealnym typie weberowskiego państwa, które podejmując decyzje nie napotyka na opór grup społecznych lub grup interesu. Taki model funkcjonowania państwa możliwy jest jednak w ustroju niedemokratycznym, co nie oznacza jednak, że wzrost oddziaływania podmiotów społecznych na politykę zawsze prowadzi do nieefektywności instytucji publicznych.