W pierwszej chwili rzymianie musieli zbaranieć na widok gubiących złote podkowy koni z orszaku posła Rzeczypospolitej Jerzego Ossolińskiego wjeżdżającego do Wiecznego Miasta. Potem zaczęli się o nie bić. Ale czy ta słynna i długo pamiętana rozrzutność oznacza, że dawna Polska była bogatym krajem?

Adam Leszczyński: Prowadzi pan pionierskie badania zmierzające do policzenia PKB Królestwa Polskiego w czasach zaborów, więc proszę powiedzieć: dawna Polska była krajem bogatym czy biednym?

dr Piotr Koryś: Przede wszystkim w czasach średniowiecza i później raczej się nie porównywano z innymi krajami. Zaczęto to robić dopiero w XVIII w., w epoce oświecenia, i wtedy mniej więcej mieszkańcy Rzeczypospolitej zaczęli sobie uświadamiać, że są biedniejski od ludzi żyjących na zachodzie kontynentu. We wcześniejszych stuleciach różnice w zamożności pomiędzy krajami oczywiście istniały, ale nie były – w każdym razie w porównaniu z czasami dziejszymi – znacznie. Po prostu zamożność poszczególnych państw nie różniła się zbytnio z tego względu, że przemysł jeszcze nie istniał, a bogactwo wynikało z produktywności rolnictwa. Pod tym względem w Europie nie było zasadniczych różnic.

Źródło: wyborcza.pl. Czytaj dalej…